Na vorig jaar de feestdagen in Nederland te hebben gevierd wisten we het zeker, als het kan gaan we met kerst weer naar Stöllet! We hielden nog een slag om de arm want als er teveel sneeuw zou liggen dan was het misschien verstandiger om in Nederland te blijven, we hadden immers geen ervaring met een rolstoel in de sneeuw. Gelukkig lag er de week voor kerst nog niet heel veel sneeuw (toen nog niet…) en konden onze plannen doorgaan.
Onderweg hadden we veel regen en de laatste 150km ook sneeuw. Eenmaal in Stöllet aangekomen zag ik dat ik wel eerst een paadje moest schuiven want er lag teveel sneeuw om de rolstoel doorheen te duwen. Maar met behulp van een sneeuwschuif (snösläde) was dit snel voor elkaar en konden we naar binnen.
De daarop volgende dagen sneeuwde het elke dag flink en dus moest ik voordat we op pad gingen zorgen dat het paadje naar de auto en de oprit sneeuwvrij was. We merkten dat de elektrisch aangedreven wielen te zwaar waren. Waardoor ze ver in de sneeuw wegzakten en de motor ze niet kon aandrijven. Gelukkig hebben we altijd “gewone” wielen bij ons en hiermee ging het prima.
Winkels en dergelijke zijn goed bereikbaar, de parkeerplaatsen zijn goed geschoven. Alleen moesten we opletten met ijshobbeltjes om te voorkomen dat ik Ton uit de rolstoel lanceerde.
Ook hadden mens en materiaal veel last hadden van de kou, niet gek met -15. Ton zit natuurlijk stil en ondanks warme winterkleding is het dan toch koud. En het kunststof aan de rolstoel was niet tegen deze temperaturen bestand. De houder van de armsteun brak af maar dit was met wat tiewraps zo opgelost.
We hebben deze vakantie veel mooie ritjes met de auto gemaakt waardoor we toch van het prachtige sneeuwlandschap konden genieten. En we hebben genoten van de warmte en gezelligheid van ons fijne huis. Wat ook heel fijn was, was de rust. Geen dagenlang vuurwerk geknal, alleen om 12 uur een beetje, waardoor Ton zonder overprikkeld te raken het nieuwe jaar in kon.
We zijn heel blij dat ook dit avontuur aangedurfd hebben en weer hebben we gemerkt niks is onmogelijk!
Ah. Wat weer een mooie uitdaging.
Het weer was wel extreem voor december maar het leverde ook schitterende plaatjes op en een hele nieuwe belevenis van serene rust.
Fijn dat het gelukt is met de rolstoel, het scheelt dat jullie al een eigen netwerkje hebben opgebouwd, de buurt kennen en je niet uit het veld laat slagen door tegenslag. Al moet het bij tijdens best wel moeilijk zijn geweest.
Nu met alle fijne herinneringen weer naar huis. Tot de volgende keer
Tot de volgende keer!
Super om dit te lezen.
Wij willen ook de sneeuw in maar ook ik zit in een rolstoel.
Gaaf! Mocht je nog vragen hebben laat het gerust weten.