Op weg naar huis

We zijn weer op weg naar Stöllet. Gisteren hebben we nog gewerkt, wat boodschappen gedaan en de spullen ingepakt. Het is niet veel meer wat we meenemen. Wat spullen voor de overnachting op de veerboot en verder laptops, camera’s, e-readers etc. En natuurlijk Oskar waarvoor ook de nodige spullen mee moeten. We gaan wat langer dan we in eerste instantie gepland hadden. Suzanne kon met wat schuiven eerder vrij krijgen. Met als gevolg dat ik in Stöllet een deel van de tijd “gewoon” aan het werk ben. Het is het voordeel van in de IT werken, je kunt je werk bijna overal doen. Sinds maart 2020 werk ik thuis en zie en hoor ik mijn collega’s alleen maar via mijn iPad of telefoon. De komende weken is thuis dan even niet in Nederland maar in Zweden (wat eigenlijk meer thuis is).

Gisteravond reden we om een uur of acht rustig richting Travemünde voor de oversteek naar Malmö. Apeldoorn – Travemünde is ongeveer 440 kilometer. De veerboot vertrekt pas om 3 uur ’s nachts. Het was laat toen we op weg gingen en de avondspits inclusief bijbehorende files waren opgelost. Ook de beruchte “Baustellen” in Duitsland konden we zonder veel moeite passeren.

Oskar in zijn rugzak trekt bekijks.

Na het inchecken parkeerden we de auto in de aangewezen rij en begon het wachten op het moment van inschepen. Eenmaal aan boord zetten we Oskar in zijn rugzak, pakten onze spullen en liepen via de trappen naar onze hut. In de hut zou het als het aan ons lag snel donker zijn. Oskar dacht daar anders over. Hij vond het wel gezellig zo samen en besloot beurtelings bij een van ons komen te liggen. Het ging ongeveer als volgt: je ligt in bed en begint weg te dommelen. Plotseling voel je een plof en springt Oskar op je. Als hij de kans krijgt krijg je ook nog een lik. Vervolgens gaat hij ergens liggen slapen en zelf ben je daarna klaarwakker. Na een tijdje besluit hij dat het tijd is om van plek te wisselen en herhaalt het ritueel zich. Gelukkig viel hij na een tijdje wat langer in slaap zodat we in ieder geval nog aan een deel van onze nachtrust toekwamen.

Vanochtend haalden we een frisse neus aan dek en ontbeten op ons gemak terwijl we onder de Öresundbrug doorvoeren. Rond 12.00 kwam het sein dat we bijna in Malmö waren. We pakten onze spullen, zetten Oskar weer in zijn rugzak en zochten onze auto op. Met Oskar hebben we iedere keer bekijks. Mensen vinden het grappig zo’n hondje in de rugzak dat nieuwsgierig om zich heen kijkt.

Als we van boord zijn beginnen we aan onze rit naar Stöllet. Onze route gaat tussen de grote meren (Vänern en Vättern) door. Bij Halmstad verlaten we de E6 en rijden dan binnendoor naar Skövde en dan via Kristinehamn en Uddeholm naar Stöllet. Een rit van ongeveer 625 kilometer. Als we in Stöllet aankomen is het al lang donker. We pakken de spullen uit de auto en ploffen op de bank. We zijn thuis!

De eerlijkheid gebied te zeggen dat ik dat dit stukje op vrijdagmiddag schreef en op zaterdagochtend automatisch liet publiceren. We hebben deze reis zo vaak gedaan dat we ‘m kunnen dromen.