Niet al te ver van Mårbacka, het geboortehuis van Selma Lagerlöf, woonde het kindermeisje Back-Kajsa. In haar memoires vertelt Selma Lagerlöf hoe zij aan verlamming in haar benen lijdt en niet kan lopen, maar door Back-Kajsa wordt geholpen:
Ooit hadden ze een kindermeisje in Mårbacka, genaamd Back-Kajsa. Zij was waarschijnlijk drie el lang, had een groot, grof gezicht met strenge, donkere trekken, haar handen waren hard en vol kloven, waarin de haren van de kinderen vast kwamen te zitten als zij ze kamde, en haar humeur was somber en droevig.
…
“Kom me halen, Back-Kajsa,” riep ze, “kom me halen!” Toen Back-Kajsa bij het bed kwam, sloeg zij haar armen om haar hals en klemde zich aan haar vast zoals een kind nog nooit had gedaan. Een kleine huivering ging door Back-Kajsa heen. Ze kon haar stem niet rustig krijgen toen ze vroeg: “Wat is er, Selma? Is ze ziek?” — “Ik kan niet lopen, Back-Kajsa,” zei het kind. Toen tilden de sterke armen haar zo licht op alsof zij een klein katje was geweest, en meteen wist de strenge ernstige vrouw hoe zij met een kind moest praten. “Selma hoeft niet te huilen,” zei ze. “Ik zal haar dragen”
Back-Kajsas väg is een mooie wandeling van ongeveer 3 kilometer. Onderweg passeer je de resten van de voormalige soldattorp (soldatenhuisje) waar Back-Kajsa samen met haar ouders woonde. Als je verder wandelt dan bereik je top van Norra Åsberget (210 meter) en heb je een mooi uitzicht over het dal. Daarna daalt het pad steil naar beneden en zijn er trappen gemaakt op de steile delen. Als je bijna beneden bent daalt het pad langzaam naar het beginpunt.
De wandeling begint tegenover de parkeerplaats bij Mårbacka en heeft een blauwe markering.
De omgeving van Sunne is zo mooi. Wij waren daar een paar jaar geleden en mijn herinneringen aan die vakantie zijn goed.