Sollerön

Sollerön is het grootste eiland in het Siljanmeer. Het eiland is 7,7 kilometer lang en 4 kilometer breed. Het hoogste punt op het eiland ligt 204 meter boven zeeniveau en slechts 43 meter boven het niveau van het Siljanmeer. Sollerön en Siljanmeer zijn miljoenen jaren geleden gevorm door een meteorietinslag en maken deel uit van de Siljansringen.

Op Sollerön liggen grafvelden uit de tijd van de Vikingen. Het zijn de grootste grafvelden in Dalarna en samen omvatten ze tussen de 100 en 150 graven. Een aantal van de graven is onderzocht en men heeft er grafgiften gevonden. Op andere plaatsen in Dalarna zijn ook graven gevonden maar deze zijn meestal verdwenen omdat ze uit aarde bestonden. De graven op Sollerön bestaan uit lage steenhopen waardoor ze de tand des tijds beter hebben doorstaan. Niet alle steenhopen zijn graven, een deel ervan is ontstaan omdat boeren hun land vrij wilden maken van stenen en ze op een hoop gelegd hebben. Pas in 1921 ontdekte men dat sommige van deze steenhopen wel eens graven konden zijn omdat ze er metalen voorwerpen in vonden. Bewoners van het eiland herinnerden zich toen ook dat ze “metaalschroot” hadden gevonden. In de jaren daarna is men meer steenhopen gaan onderzoeken en vond men botresten en pijlpunten, glasparels, bronzen ringen etc. Onder de vondsten vond men ook een zwaard dat rijkelijk met zilver versierd was en vermoedelijk gemaakt was in een van de landen rondom de Middellandse of Zwarte zee. Op Sollerön is er een wandelpad, kulturstig, van ongeveer drie kilometer dat je langs alle plekken leidt en je meer vertelt over hoe het er aan toe ging in de tijd van de Vikingen. 

Sollerön hoorde vroeger bij de kerk van Mora. In die tijd was men verplicht om naar de kerk te gaan en dat werd moeilijk als het stormde op het Siljanmeer of als het ijs te dun was. Ook mochten overledenen niet begraven worden op Sollerön maar moest het stoffelijk overschot naar Mora getransporteerd worden om daar begraven te worden. De ontevredenheid onder de bewoners hierover kwam tot een hoogtepunt op de eerste zondag in 1773. Het was winter en niemand durfde zich over het ijs naar Mora te begeven. Ook de zondag daarna waagde zich niemand op het ijs. Bij de eerste volgende keer dat men wel naar de kerk kon werden deze problemen naar voren gebracht. Na overleg besloot men toen om de boer Jugen Jon Andersson als afgevaardigde naar Stockholm te sturen om koning Gustav III te overtuigen Sollerön het privilege te geven om en eigen kerkgemeenschap te beginnen. Jugen Jon was analfabeet en kon niet eens zijn eigen naam schrijven. Hij moest de boodschap van de bewoners van Sollerön dus mondeling zien over te brengen. Zijn zaak werd behandeld en het resultaat was dat in moeilijke tijden de priester uit Mora maar naar het eiland moest reizen voor de gebedsdienst. Ook moest de leraar uit Mora vaker op het eiland verblijven om de kinderen godsdienstonderwijs te geven als rezien naar Mora niet mogelijk was.

De bewoners waren niet gelukkig met het resultaat en Jugen Jon werd opnieuw naar Stockholm gestuurd om te pleiten voor hun zaak. Dit keer kreeg hij een brief mee. In Stockholm bracht hij de boodschap met zoveel volharding en overtuiging dat hij terugkwam met een brief van koning Gustaf III waarin stond dat Sollerön het privilege kreeg om zich af te scheiden van de kerk van Mora en een eigen gemeenschap te stichten. De geschiedenis laat in het midden of de koning moe werd van Jugen Jon of dat de koningin hem een handje geholpen had. In ieder geval kreeg de nieuwe gemeenschap de naam van de koningin Sophia Magalena. In het midden van de 19^deeeuw kreeg de parochie de naam Sollerö.

Op Sollerön telen ze lekkere aardbeien, misschien wel de lekkerste van heel Zweden.

Sollerön betekent vrij vertaald “zonnig eiland”. In de zomer kun je mooi wandelen over het eiland en langs de oever van het Siljanmeer. De wandeling Sollerön runt is 18 kilometer lang en laat je een groot deel van het eiland zien. Als je de wandeling wilt inkorten kun je op veel plekken de oever verlaten en het eiland op wandelen om dan weer terug te lopen naar je startpunt. Op een mooie zomerdag is het aan te raden zwemspullen mee te nemen, je komt namelijk langs mooie zwemplekken waar je even kunt afkoelen.